ΦΤΙΑΧΝΩ ΚΕΡΑΛΟΙΦΗ

Το μελισσοκέρι είναι χρήσιμο σε άπειρες εφαρμογές, όμως από μόνο του δε διαθέτει ενυδατικές ιδιότητες. Δρα σαν αδιαβροχοποιητής (όπως η βαζελίνη) και προστατεύει από τις εξωτερικές απώλειες και την εξάτμιση της υγρασίας του δέρματος.

Όταν όμως συνδυαστεί με ελαιόλαδο, δημιουργείται η φημισμένη κηραλοιφή, η οποία είναι ότι πιο αγνό και ωφέλιμο μπορείτε να προσφέρετε στο δέρμα σας.Είναι η πιο απλή αλοιφή που θα φτιάξετε ποτέ και ίσως αυτή από την οποία θα ξεκινήσετε τη «σταδιοδρομία» σας, ως ερασιτέχνες κοσμετολόγοι. Για εμένα προσωπικά η κηραλοιφή πρέπει να υπάρχει σε κάθε σπίτι ανεξαιρέτως και να χρησιμοποιείται σε κάθε περίπτωση, αντί των αλοιφών του εμπορίου. Από την απλή ενυδάτωση και περιποίηση του δέρματος μέχρι τα σκασμένα χείλη και συγκάματα και από επιπλεγμένες δερματοπάθειες μέχρι πληγές, έλκη, εγκαύματα και μολύνσεις. Έχει αντισηπτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμυκητιασικές, καταπραϋντικές, επουλωτικές, ενυδατικές και μαλακτικές ιδιότητες. Εφαρμόζεται σε όλο το σώμα χωρίς περιορισμό, είναι πολύ ευεργετική, πανεύκολη στη παρασκευή της και κοστίζει ελάχιστα χρήματα. Ακόμα κάθεστε;

Η βασική συνταγή έχει ως εξής:

• 1 κουταλιά της σούπας μελισσοκέρι
• 5 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
  
  Τρίβουμε σε ένα τρίφτη το μελισσοκέρι.
                                                                                                                                                                                                                 Το λιώνουμε σε ένα πυρίμαχο σκεύος, πάντα σε bain marie, προσθέτουμε το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν.Αποσύρουμε το μείγμα από τη φωτιά και το βάζουμε σε ένα αποστειρωμένο βαζάκι. Το αφήνουμε να κρυώσει και να στερεοποιηθεί και είναι έτοιμο για χρήση.Ούτε χτύπημα, ούτε θερμόμετρα, ούτε γαλακτωματοποιητές, ούτε τίποτα άλλο περίπλοκο..                                                   Πρώτες ύλες
  Μελισσοκέρι θα βρείτε στα καταστήματα συσκευασμένο σε μορφή κόκκων ή σταγόνων. Δε σας το συνιστώ. Αυτή η μορφή συνήθως δεν είναι καθαρή και περιέχει παραφίνη. Το ιδανικό είναι να βρείτε έναν έμπιστο μελισσοκόμο και να προμηθεύεστε το μελισσοκέρι σας από αυτόν. Θα καταλάβετε τη διαφορά των δύο τύπων κεριού με μια «μυτιά». Το αγνό μελισσοκέρι μυρίζει μέλι, το τυποποιημένο μυρίζει κερί. Χρησιμοποιείτε πάντα βιολογικό, extra παρθένο ελαιόλαδο.

  Βασική συνταγή και παραλλαγές
  Οι παραλλαγές είναι ατέλειωτες. Πολλοί χρησιμοποιούν σπαθόλαδο αντί για ελαιόλαδο, άλλοι προσθέτουν αιθέρια έλαια και εκχυλίσματα βοτάνων, άλλοι κάνουν συνδυασμούς ελαίων και βουτύρων, άλλοι βάζουν μέλι και βιταμίνες μέσα και ούτω καθεξής. Η βασική συνταγή είναι αυτή που σας έδωσα παραπάνω. Ξεκινήστε με αυτήν και μετά πειραματίζεστε και με άλλα υλικά, ανάλογα με τις ανάγκες του δέρματος σας και το προορισμό της κηραλοιφής.

  Προσοχή στις δοσολογίες.

  Αν βάλετε παραπάνω ελαιόλαδο θα πάρετε αλοιφή με πιο λεπτή υφή, αλλά θα αφήνει έντονη λιπαρότητα στο δέρμα. Αν βάλετε παραπάνω κερί, θα γίνει πολύ συμπαγής και θα είναι δύσκολη στην εφαρμογή. Κυκλοφορούν πολλές «βασικές» συνταγές, άλλες με 3 κουταλιές μελισσοκέρι, που κάνουν τη κηραλοιφή τούβλο και πρακτικά αδύνατο να απλωθεί στο δέρμα, άλλες με 100-150ml ελαιόλαδο, που τη κάνουν λίγο πιο πηχτή από το σκέτο ελαιόλαδο. Μη μπείτε στο κόπο να τις δοκιμάσετε. Τις δοκίμασα εγώ όλες και τις πέταξα κατευθείαν στα σκουπίδια.Σημειώσεις
  Το προϊόν σας έχει διάρκεια ζωής περίπου 3 μήνες, αν το αποθηκεύσετε σε δροσερό και σκιερό μέρος.
  Αν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσετε στο πρόσωπο να ξέρετε πως δεν ενδείκνυται τόσο για λιπαρές επιδερμίδες, μιας και από τη φύση της είναι μια λιπαρή κρέμα.
  Αν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσετε σε βρέφη αποφύγετε να προσθέσετε αιθέρια έλαια.
  Λίγη βιταμίνη Ε είναι πάντα επιθυμητή, για τις αντιοξειδωτικές της ιδιότητες και για τη «παράταση» ζωής που δίνει στο προϊόν.

Οι πρώτοι Έλληνες στην Αμερική

Δεν είναι πλήρως εξακριβωμένο πότε ακριβώς έφτασαν οι πρώτοι Έλληνες στην αμερικανική ήπειρο. Σύμφωνα με ορισμένα στοιχεία που υπάρχουν, ο πρώτος Έλληνας που πάτησε το πόδι του στην Αμερική, ήταν κάποιος Θεόδωρος, που αποβιβάστηκε στην περιοχή της Φλόριντα στις14 Απριλίου 1528. Προς τιμήν του, έχει φιλοτεχνηθεί ένα άγαλμα για τον πρώτο Έλληνα των ΗΠΑ, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στις 8 Ιανουαρίου 2005, στο Κλιαργουότερ της Φλόριδα, σε χώρο που παραχωρήθηκε από το Δήμο του Κλιαργουότερ.                             Οι πρώτοι Ελληνομακεδόνες στις ΗΠΑ, θρυλείται ότι έφτασαν στην Αλάσκα, ακολουθώντας Ρώσους που την κατείχαν μέχρι το 1867, οπότε την πώλησαν στις ΗΠΑ αντί επτά εκατομμυρίων δολαρίων.

Η πρώτη μαζική μεταφορά μεταναστών από την Ελλάδα στις ΗΠΑ, καταγράφεται το 1767, όταν Βρετανοί ιδιοκτήτες φυτειών, μετέφεραν συμβασιούχους συμπατριώτες μας εργάτες στην περιοχή της Φλόριδας. Σύμφωνα με μία εκδοχή, από τις αρχές του 18ου αιώνα, εγκαταστάθηκε στη Νέα Ορλεάνη, κάποιος Δημήτρης που κατάγονταν από τη Μακεδονία. Εκεί, νυμφεύθηκε Αμερικανίδα από την οποία απέκτησε δέκα παιδιά, τους περιώνυμους Δημήτρηδες της Νέας Ορλεάνης, που διέπρεψαν σε πολλούς τομείς του δημόσιου βίου της Αμερικής [2].    

Λίγο αργότερα, Έλληνες έμποροι άρχισαν να καταφθάνουν το 19ο αιώνα σε λιμάνια της χώρας. Το 1864, μία τέτοια ομάδα εμπόρων ίδρυσαν στη Νέα Ορλεάνη την πρώτη ελληνορθόδοξη εκκλησία της Αμερικής.

 Υπολογίζεται ότι λίγο πριν το 1890 υπήρχαν λιγότεροι από 15.000 Έλληνες στις ΗΠΑ.

Ελληνοαμερικανοί

Ελληνοαμερικανοί ονομάζονται οι πολίτες των ΗΠΑ, οι οποίοι έχουν ελληνική καταγωγή. Σύμφωνα με επίσημους αμερικανικούς υπολογισμούς το 2000 ζούσαν στις ΗΠΑ 1.153.295 άτομα ελληνικής καταγωγής. Σύμφωνα με τους ίδιους υπολογισμούς, 365.435 από αυτά τα άτομα μιλούσαν ελληνικά στο σπίτι τους. Κατά το State Department το 2005 3.000.000 περίπου κάτοικοι των ΗΠΑ ανέφεραν ότι έχουν ελληνική καταγωγή.

Μεγάλος αριθμός Ελληνοαμερικανών υπάρχει στη Νέα Υόρκη, κυρίως στην Αστόρια, στη συνοικία Κουίνς. Επίσης, αρκετοί κατοικούν στις πόλεις Ντιτρόιτ, Βοστόνη, Κλίβελαντ καιΣικάγο. Μεγάλη ελληνοαμερικανική κοινότητα υπάρχει ακόμη στο Τάρπον Σπρινγκς της Φλόριντα.                                                                                                                                                                                                                       οι Έλληνες της διασποράς σε όλο τον κόσμο .                                                                         

Διάσημοι Ελληνοαμερικανοί

Μια μικρή επιλογή από διάσημους Ελληνοαμερικανούς σε διάφορους τομείς αναφέρεται εδώ:

• Επιστήμες
  • Νίκολας Νεγρεπόντε, μηχανικός λογισμικού, επιστήμονας υπολογιστών.
• Λογοτεχνία
  • Τζέφρι Ευγενίδης, συγγραφέας.
• Τέχνη
  • Μαρία Κάλλας, τραγουδίστρια όπερας.
  • Βασίλης Πολυδούρης, συνθέτης.
• Αθλητισμός
  • Τζιμ Λόντος, παλαιστής.
  • Πιτ Σάμπρας, τενίστας.
  • Αλέξης Λάλας, διεθνής ποδοσφαιριστής.
  • Νικ Καλάθης, μπασκετμπολίστας.
  • Κώστας Κουφός, μπασκετμπολίστας.
  • Μιλτ Πάππας, μπέιζμπολ.
  • Νικ Μαρκάκης, μπέιζμπολ.
• Πολιτική
  • Σπύρο Άγκνιου, πολιτικός αντιπρόεδρος ΗΠΑ.
  • Μάικλ Δουκάκης, πολιτικός.
  • Τζορτζ Στεφανόπουλος, πολιτικός, δημοσιογράφος.
  • Πολ Τσόγκας, πολιτικός.
  • Τζον Νεγρεπόντε, διπλωμάτης.
  • Σταύρος Κουτόβας, συνδικαλιστής.
• Κινηματογράφος
  • Ελία Καζάν, σκηνοθέτης, συγγραφέας.
  • Σπύρος Σκούρας, κινηματογραφιστής.
  • Τζιμ Γιαννόπουλος, κινημοτογραφιστής.
  • Αλεξάντερ Πέιν, σκηνοθέτης.
  • Ντένης Ηλιάδης, σκηνοθέτης.
  • Τέλι Σαβάλας, ηθοποιός.
  • Ολυμπία Δουκάκη, ηθοποιός.
  • Τζένιφερ Άνιστον, ηθοποιός.
  • Μαρία Μενούνος, ηθοποιός.
  • Κορίνα Τσοπέη, ηθοποιός.
  • Ρίτα Γουίλσον, ηθοποιός.
  • Ζακ Γαλιφιανάκης, ηθοποιός.
  • Μελίνα Κανακαρίδη, ηθοποιός.
  • Τζον Κασσαβέτης, ηθοποιός.                                                                                                                                                                                                   Η εφημερίδα που κρατάει ψηλά το ηθικό της ενημέρωσης στην ελληνική παροικία της Αμερικής, κλείνει 25 χρόνια ζωής (από το 1987).
    Η Ψυχή αυτής της προσπάθειας όλα αυτά τα χρόνια είναι ο Παύλος Κοτρότσιος, ένας άνθρωπος που όλα αυτά τα χρόνια μέσα από την δημοσιογραφία ακούγεται η ελληνική φωνή στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού.
    Τα Ελληνικά Νέα της Αμερικής «γεφυρώνει» τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, προωθώντας την φιλία και την συνεργασία, ενώ παράλληλα ενημερώνει τους Έλληνες της Αμερικής με την «μητέρα» πατρίδα. Δείτε το site HellenicNews

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ

Τα μυστικά του ποιοτικού ελαιολάδου αποκαλύπτει η Έφη Χριστοπούλου

Καν’ το εξαιρετικά παρθένο

Αλεξανδρής Πέτρος|  15/07/2013 – 02:25 μμ

Ούτε καταπράσινες, αλλά ούτε και κατάμαυρες δεν πρέπει να είναι οι ελιές, που προορίζονται για ελαιολάδο, κατά τη συγκομιδή. Τους «χρυσούς κανόνες» στις κατάλληλες μεθόδους συλλογής, μεταφοράς, αποθήκευσης και έκθλιψης της ελιάς έδωσε η χημικός εμπειρογνώμων και γευσιγνώστρια, Έφη Χριστοπούλου σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για το ελαιόλαδο στην Αθήνα.

Πολλές φορές έχουμε ακούσει για το «λάδι οξύτητας μέχρι τριών γραμμών» ή «χαμηλής οξύτητας» γενικότερα, αλλά πώς το πετυχαίνουμε; Και είναι μόνο θέμα οξύτητας η ποιότητα του ελαιολάδου; Σε αυτά τα ερωτήματα απάντησε η κυρία Χριστοπούλου, η οποία ανέπτυξε το πώς επιτυγχάνει κανείς την παραγωγή εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου, δηλαδή οξύτητας κάτω του 0,8.

Οι παράγοντες που επιδρούν στην ποιότητα του ελαιοκάρπου είναι η ποικιλία και το μικροκλίμα. Το ιδανικό είναι η ποικιλία να είναι προσαρμοσμένη στις τοπικές κλιματικές συνθήκες. Ο συνδυασμός υγιούς ελαιόκαρπου, με τις καλές πρακτικές στη συγκομιδή, στη διαχείριση ελαιοκάρπου και στο ελαιοτριβείο μας δίνει το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.

Συγκομιδή της ελιάς

Ο καλύτερος τρόπος συγκομιδής είναι με τα χέρια. Χρυσός κανόνας για τη σωστή αναλογία ποσότητας και ποιότητας ελαιολάδου είναι ότι «οι ελιές πρέπει να συλλέγονται όταν το μαύρο χρώμα της επιφάνειας του καρπού δεν έχει εισχωρήσει μέχρι το μέσο του σαρκώματος, διότι:

● Τα λιπίδια και πτητικά συστατικά είναι στο βέλτιστο σημείο τους.

● Όταν είναι πράσινες, δεν υπάρχει αρκετό ελαιόλαδο.

● Όταν είναι τελείως μαύρες, το περιεχόμενο των φαινολικών και πτητικών ουσιών μειώνεται, με αποτέλεσμα το παραγόμενο ελαιόλαδο να έχει επίπεδα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά.»

Διαχείριση του καρπού πριν την ελαιοποίηση

Στον ελαιώνα σημασία έχει η τοποθέτηση των ελιών σε σκιά και η προστασία από το άμεσο ηλιακό φως. Η μεταφορά των ελιών από τους ελαιώνες στο ελαιοτριβείο πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν συντομότερα (εντός της ίδιας μέρας της συγκομιδής) και το καλύτερο μέσο είναι τα πλαστικά κιβώτια μεσαίου μεγέθους με ανοίγματα στα πλευρικά τοιχώματα, διότι:

α) Στοιβάζονται εύκολα και

β) Επιτρέπουν καλή κυκλοφορία του αέρα μεταξύ των τελάρων.

Στο ελαιοτριβείο

● Επεξεργασία των ελιών, το συντομότερο δυνατό μετά τη συγκομιδή. Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτό, αποθήκευση του ελαιοκάρπου σε δροσερό και καλά αεριζόμενο χώρο για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

● Σύγκριση των συστημάτων φυγοκέντρησης 2 και 3 φάσεων:

α) Ο ελαιοπυρήνας που παράγεται από συγκρότημα δύο φάσεων, έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε υγρασία (56-65%) από εκείνον που παράγεται από συγκρότημα 3 φάσεων.

β) Τα χαρακτηριστικά ποιότητας του ελαίου που εξάγεται με φυγοκέντρηση 2 φάσεων είναι ανώτερα από εκείνα του ελαίου που λαμβάνεται από το σύστημα 3 φάσεων, όσον αφορά τις πολυφαινόλες και την αντοχή στην οξείδωση.

Απόδοση καρπού

Παράγοντες που επηρεάζουν την απόδοση σε ελαιόλαδο:

● Τα χαρακτηριστικά της ελιάς

● Η ροή τροφοδοσίας

● Σε δύσκολες πάστες ελιάς, η παραγωγικότητα θα πρέπει να μειωθεί για να εμποδίσει την απώλεια του ελαιολάδου.

● Η ποσότητα του νερού μπορεί να επηρεάσει την απόδοση εκχύλισης.

● Η θερμοκρασία της πάστας έχει μικρότερη επίδραση στις αποδόσεις εκχύλισης. Μεγάλος χρόνος και υψηλές θερμοκρασίες μάλαξης μειώνουν τις αντιοξειδωτικές ενώσεις και υποβαθμίζουν το ελαιόλαδο.

Οξύτητα

Υψηλότερη οξύτητα αποκτούν τα ελαιόλαδα όταν:

● Ο καρπός έχει παραμείνει επί μακρόν στο ελαιόδενδρο ή έχει προσβληθεί από νύμφες του δάκου.

● Οι κυψελίδες του καρπού έχουν καταστραφεί.

● Ο ελαιόκαρπος έχει αποθηκευτεί σε σωρό (τρόχες) για παρατεταμένη περίοδο.

● Το ελαιόλαδο έρχεται σε παρατεταμένη επαφή με τα απόνερα.

● Η θερμοκρασία είναι 350-400οC.

Προκρίνεται το ελαιοτριβείο των δύο φάσεων

Τα συστήματα ελαιοποίησης διαφέρουν α) στις δυνάμεις που ασκούνται για τον διαχωρισμό του ελαιολάδου και β) στην ποσότητα του προστιθέμενου νερού. Στα κλασικά ελαιουργεία, η ελαιόπαστα που παράγεται υποβάλλεται σε πίεση με τη βοήθεια των ελαιοπάνων χωρίς την ανάγκη αραίωσης με νερό. Στα φυγοκεντρικά ελαιουργεία, η ελαιόπαστα που επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας συνήθως μεταλλικό σπαστήρα, προχωρεί στο ντεκάντερ αφού έχει αραιωθεί με νερό.

 

Επίδραση στα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου

Το νερό που προστίθεται στα φυγοκεντρικά ελαιοτριβεία απομακρύνει μέρος των πτητικών ουσιών (θετικών ή αρνητικών) και αντιοξειδωτικών ουσιών (φαινολών) που είναι διαλυτές στο νερό. Το παραγόμενο με κλασικό σύστημα ελαιόλαδο παρουσιάζει έντονο φρουτώδες και σε κάποιες περιπτώσεις ελαττώματα, διότι η χρήση συστημάτων πίεσης ευνοεί τις ζυμώσεις στις σφυρίδες. Το παραχθέν με φυγοκεντρικό σύστημα 2 φάσεων ελαιόλαδο παρουσιάζει εντονότερο φρουτώδες από το παραγόμενο με 3 φάσεων, διότι το νερό που προστίθεται στα φυγοκεντρικά 3 φάσεων απομακρύνει μέρος των πτητικών και αντιοξειδωτικών ουσιών.

Πώς αναγνωρίζουμε το τάγκισμα και πότε το φρουτώδες στη γεύση

Η ελεύθερη οξύτητα δεν πρέπει να θεωρείται το μόνο μέτρο αξιολόγησης της ποιότητας του παρθένου ελαιολάδου. Υπάρχουν ελαιόλαδα, είτε από την φύση τους είτε προερχόμενα από αναμείξεις, με χαμηλή οξύτητα αλλά ελαττωματικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητη η διαδικασία της οργανοληπτικής αξιολόγησης.

● Οργανοληπτική αξιολόγηση είναι η ανίχνευση και περιγραφή των χαρακτηριστικών του παρθένου ελαιολάδου χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις της οσμής και της γεύσης.

● Το ελαιόλαδο οφείλει τη γεύση και το χαρακτηριστικό άρωμά του σε συστατικά του που βρίσκονται στο ασαπωνοποίητο κλάσμα του (≈1% της σύνθεσής του).

Τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του παρθένου ελαιολάδου διαιρούνται σε τρεις κατηγορίες:  ● Αρνητικές ιδιότητες

● Θετικές ιδιότητες ● Άλλες αρνητικές ιδιότητες

Θετικές ιδιότητες

1. Φρουτώδες (fruity)

2. Πικρό (bitter)

3. Πικάντικο (pungent)

Οι ενώσεις οι υπεύθυνες για την φρουτώδη ιδιότητα σχηματίζονται στο στάδιο της ωρίμανσης του ελαιοκάρπου. Στην κατάσταση της προχωρημένης ωρίμανσης και στην φάση αποθήκευσης του ελαιοκάρπου, οι ενώσεις αυτές μειώνονται, αφού ο ρυθμός μετατροπής τους είναι μεγαλύτερος εκείνου της σύνθεσής τους.

Αρνητικές ιδιότητες

1. Ατροχάδο (fusty) /Μούργα (muddy sediment)

2. Μουχλιασμένο – Νοτισμένο (musty)

3. Κρασώδες- ξυδάτο (winey)

4. Μεταλλικό (metallic)

5. Ταγκό (rancid)

Οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι οι ουσίες που είναι υπεύθυνες για τις αρνητικές οργανοληπτικές ιδιότητες δεν απαντώνται στον καλής ποιότητας ελαιόκαρπο. Οι ουσίες αυτές είναι δευτερογενή προϊόντα οξείδωσης ή ενζυματικών αντιδράσεων.

Οι αιτίες για τον σχηματισμό των υπευθύνων για τα αρνητικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά ενώσεων είναι:

● Μη υγιής ελαιόκαρπος.

● Μη καλός τρόπος συγκομιδής του ελαιοκάρπου.

● Παρατεταμένη ή σε ακατάλληλες συνθήκες αποθήκευση του ελαιοκάρπου.

● Ζύμωση του πολτού που παραμένει στις σφυρίδες.

● Υπερβολική ή και παρατεταμένη θέρμανση κατά την παραγωγή του ελαιολάδου, ιδιαίτερα κατά την θερμομάλαξη της ελαιόπαστας.

● Μη πλήρης ή μη έγκαιρος διαχωρισμός του ελαιολάδου.

● Χρήση εξοπλισμού στο ελαιοτριβείο που μπορεί να προκαλέσει μόλυνση στο ελαιόλαδο.

● Ακατάλληλη ή παρατεταμένη αποθήκευση του ελαιολάδου.

Συμπέρασμα

● Όχι υπερώριμο ελαιόκαρπο για παραγωγή ελαιολάδου.

● Όχι παρατεταμένη αποθήκευση του ελαιοκάρπου.

Η παρουσίαση της κυρίας Χριστοπούλου έγινε στα πλαίσια του συνεδρίου «Εξαγωγές ελαιολάδου, προοπτικές και δυνατότητες», που πραγματοποιήθηκε στις στις 8-9 Ιουνίου στο Athens Plaza, με τη συμμετοχή άνω των 350 ατόμων. Οι 18 εισηγητές ανέπτυξαν θέματα της ειδικότητάς, στοχεύοντας στο να δώσουν πραγματοποιήσιμες ιδέες στους συνέδρους, ώστε να πετύχουν την εδραίωση και αύξηση των εξαγωγών τους. Η διοργάνωση έγινε στα πλαίσια της Έκθεσης Ελαιοτέχνια ‘14.

Νέα προκήρυξη για Νέους Αγρότες

Σχεδόν τις 1.000 έφτασαν οι απεντάξεις των Νέων Αγροτών από τις προηγούμενες προκηρύξεις
Μέσα στο φθινόπωρο του 2013 θα είναι έτοιμο για καινούρια προκήρυξη το πρόγραμμα των Νέων Αγροτών, προκειμένου να δεχτεί κι άλλους υποψηφίους. Υπολογίζεται ότι 5000-6000 δικαιούχοι θα μπορέσουν να ενταχθούν στη δράση, με πριμ πρώτης εγκατάστασης κατά μέσο όρο στα 17.000 ευρώ.Σύμφωνα με την άτυπη ενημέρωση που παρείχε στις 9 Ιουλίου ο παραιτηθείς ειδικός γραμματέας Κοινοτικών Πόρων και Υποδομών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, το ποσό των 100 εκατ. ευρώ θα εξασφαλιστεί από τη μετακίνηση κονδυλίων κατά το 2014 και το 2015 από προγράμματα με χαμηλή απορρόφηση.
Ο ίδιος είπε ότι «λόγω της οικονομικής συγκυρίας, οι επενδυτικές δράσεις δεν έχουν τόσο μεγάλη ζήτηση από τους ενδιαφερόμενους, όπως παλαιότερα, ενώ το πρόβλημα επιδεινώνεται λόγω έλλειψης τραπεζικής χρηματοδότησης».

Πάντως, η απαραίτητη τροποποίηση του υφιστάμενου προγράμματος «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» κατατέθηκε τον Ιούνιο στα αρμόδια κοινοτικά όργανα και, όταν εγκριθεί, δηλαδή περίπου τον Σεπτέμβριο, θα ανοίξει ο δρόμος για τη νέα προκήρυξη.

Την ευθύνη προώθησης των διαδικασιών τροποποίησης του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (2007-2013) είχε ο κ. Θεοχαρόπουλος, ο οποίος ως γνωστόν, μετά τον τελευταίο κυβερνητικό ανασχηματισμό και την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από το κυβερνητικό σχήμα έχει υποβάλει την παραίτησή του.

Τα ρομπότ αναλαμβάνουν το άρμεγμα στα αγροκτήματα της Αυστραλίας

Μια επένδυση στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας ρομποτικού αρμέγματος μεταμόρφωσε τον τρόπο εργασίας σε μια από τις κορυφαίες γαλακτοπαραγωγικές μονάδες της ΒΔ Αυστραλίας.

Η πλήρως αυτοματοποιημένη μονάδα της οικογένειας Cahill βασίζεται σε πέντε ρομπότ της DeLaval, τα οποία επιβλέπουν 300 αγελάδες Holstein.

«Πλέον αρμέγω 300 αγελάδες χωρίς να έχω κανέναν βοηθό», λέει ο Matthew Cahill και προσθέτει: «Αν ρίξετε μια ματιά στα ζώα κατά τις 2 π.μ. θα δείτε ότι οι αγελάδες αρμέγονται χωρίς να υπάρχει κοντά τους ούτε ένας άνθρωπος».

Το αυτόματο σύστημα δίνει 25 λίτρα γάλακτος ανά αγελάδα και ημέρα έναντι 20 λίτρων που ήταν η προηγούμενη απόδοση.

Τα ρομπότ χρησιμοποιούν ακτίνες λέιζερ για να εντοπίσουν τους μαστούς, πριν τους καθαρίσουν και προσαρμόσουν το κύπελλο θηλής.

Το σύστημα της DeLaval αρμέγει κάθε μαστό χωριστά, διαθέτοντας τέσσερις ανεξάρτητες γραμμές γάλακτος και την τελευταία τεχνολογία ACR, που διασφαλίζει ότι ο κάθε μαστός αρμέγεται όπως πρέπει.

Η οικογένεια Cahill λέει ότι τώρα η μονάδα λειτουργεί σε 24ωρη βάση και οι αγελάδες πηγαίνουν στο σταθμό κατά μέσο όρο 2,5 φορές την ημέρα. Ο κ. Cahill λέει ότι, αν για κάποιο λόγο τα ρομπότ σταματήσουν, λαμβάνει ειδοποίηση στο κινητό του που τον ενημερώνει ότι κάτι δεν πάει καλά.

Εντυπωσιακές είναι και οι δυνατότητες παρακολούθησης που προσφέρει το σύστημα. Οι ανεξάρτητες γραμμές παραγωγής γάλακτος εντοπίζουν προβλήματα όπως μαστίτιδες και αίμα στο γάλα και αυτόματα απομονώνουν το γάλα αυτό από τον κεντρικό κάδο. Επίσης αν κάποια αγελάδα ακολουθεί αγωγή με αντιβιοτικά και αυτό το γάλα απομονώνεται. Τέλος υπερσύγχρονοι πομποί σε κάθε αγελάδα συνεχώς παρακολουθούν την απόδοσή της.